De “dag van…” in de Bijbel
Er worden in de Bijbel diverse “dagen” genoemd. Bijvoorbeeld i.v.m. het door ons ontvangen van loon, in de “dag van de Heere Jezus Christus”.
De dag van Christus
De dag van de Heere Jezus Christus is niet maar een dag op de kalender, maar wordt gebruikt in de betekenis van oordeel. Dingen worden aan het licht gebracht en daar wordt recht over gesproken. Denk aan dagen en dagvaarden.
De dag van de Heere Jezus Christus is het oordeel door de Heere Jezus Christus. Wij allen (gelovigen uit de 5e bedeling) zullen geopenbaard worden voor de rechterstoel van Christus. Het woord “openbaring” wil zeggen dat het aan de dag getreden is, dat het in het licht gesteld is. De Heer laat Zelf Zijn licht daarover schijnen en doet er een uitspraak over.
De dag des Heeren
“De dag van Christus” is niet hetzelfde als “de dag des Heeren”. Die term is ontleend aan talloze uitspraken in het Oude Testament. Dat is de aanduiding van de wederkomst van Christus, waarin de Heer Zelf (Jehovah) de volkeren, de mensheid, zal oordelen. Waarin Hij alles wat op deze aardbodem is zal oordelen.
De dag des Heeren is dus niet de zondag. Sabbat zou in theorie nog kunnen, omdat de sabbat iets te maken heeft met de wederkomst van Christus, maar dat is in hoge mate academisch. Je kunt het beargumenteren, maar je hebt er verder niets aan.
De “dag des Heeren” vinden we exact zo in 18 Bijbelteksten, (15 x in het Oude Testament) waaronder 1 Thessalonicenzen 5 : 2, waar wordt verteld over dat een gelovige, die met Christus opgenomen zal worden in de lucht, niet behoort bij degenen waarvoor de “dag des Heeren” als een dief in de nacht komt.
De “dag van de Heere Jezus Christus” vinden we in:
1 Korinthe 1 : 8
Welke God u ook zal bevestigen tot het einde toe, om onstraffelijk te zijn in den dag van onzen Heere Jezus Christus.
1 Korinthe 3 : 13
Eens ieders werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren, dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens ieders werk is, zal het vuur beproeven.
1 Korinthe 4 : 3, 4
Doch mij is voor het minste, dat ik van ulieden geoordeeld worde, of van een menselijk oordeel; ja, ik oordeel ook mijzelven niet.
Want ik ben mijzelven van geen ding bewust; doch ik ben daardoor niet gerechtvaardigd; maar Die mij oordeelt, is de Heere.
Hier is sprake van een dag, namelijk van een oordeel; In 1 Korinthe 4 : 3 is sprake van een menselijke dag. Letterlijk staat daar “dag des mensen”. Daar is het keurig vertaald met “menselijk oordeel”. De term “dag des mensen” kennen we in het Nederlands eigenlijk niet, tenzij we het uit het Engels vertaald hebben.
Paulus zegt daar dat hij niet is geïnteresseerd in een menselijke dag, in een oordeel over hem door mensen. Hij is slechts geïnteresseerd in een oordeel van de Heer Zelf. Hem dient hij en niet mensen. In dat verband kennen we ook de uitdrukking “Uw dag”, Uw oordeel (Handelingen 13 : 41 = in ulieder dagen, uit Habakuk 1 : 5).
In Johannes 8 : 56 gaat het over “Mijn dag”: Mijn oordeel. Hij zou door mensen geoordeeld worden, maar ziet uit naar dat het andersom zal zijn.
1 Korinthe 5 : 5 – De dag van de Heere Jezus
2 Korinthe 1 : 14 – De dag van de Heere Jezus
Filippenzen 1 : 6 – De dag van Christus Jezus
Filippenzen 1 : 10 – De dag van Christus
Filippenzen 2 : 16 – De dag van Christus
2 Thessalonicenzen 2 : 2 – De dag van Christus
Dat is een misverstand, want hier in 2 Thessalonicenzen 2 had “dag des Heeren” moeten staan. Dat blijkt ook uit het verband, want het gaat over oudtestamentische Schriftplaatsen. Andere vertalingen hebben dat er dan ook staan, zoals de Leidse Vertaling en de NBG.
2 Petrus 3 : 12 – Dag Gods
Kennelijk gebruikt Petrus deze uitdrukking niet ter beschrijving van de wederkomst van Christus, maar van wat wij “de Jongste Dag” noemen. Hij spreekt hier over het vergaan van heel de oude schepping, wanneer de hemel en de aarde brandende zullen versmelten, als uiteindelijk oordeel van God over Zijn eigen oude schepping.
“Dag Gods” is hier dus ook “oordeel Gods”. Deze uitdrukking komt alleen maar hier voor. Het is het vervolg op de wederkomst van Christus, die eerder in ditzelfde hoofdstuk wordt beschreven: “de toekomst van de Zoon des mensen” = “de dag des Heeren”.
Bij “dag Gods” wordt verwezen naar God als Schepper.
Bij “dag des Heeren” wordt naar Jehovah verwezen, die een relatie met de schepping onderhoudt.
We kennen ook “de dag der wrake onzes Gods” (Romeinen 2 : 5). Dat zijn wat vrijere termen en de betekenis hangt af van waar ze gebruikt worden.
“Dag des toorns” is een synoniem voor “de dag des Heeren”.Openbaring 6 : 17: “Want de grote dag Zijns toorns is gekomen, en wie kan bestaan?”
2 Korinthe 6 : 2 – Dag der zaligheid
Kennelijk niet gebruikt in de betekenis van oordeel. “Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid.” Het woord “dag” heeft hier de betekenis van “licht”: heerlijkheid. God openbaart Zich onder dit Nieuwe Verbond. Dit is ontleend aan Jesaja 49 : 8:
“In de tijd des welbehagens heb Ik u verhoord, en ten dage des heils heb Ik u geholpen.”
Paulus zegt dat dit nu is. Zo zijn de uitspraken uit Jesaja 49 van toepassing op deze tegenwoordige tijd. De zaligheid zou gaan naar de einden der aarde en naar de eilanden der zee, namelijk naar Brittannië, enzovoorts. Dat is dus in onze dagen.
Als je keurig doet wat Petrus zegt, namelijk Schrift met Schrift vergelijken, (2 Petrus 1 :10) dan hoeft daar geen enkel probleem over te ontstaan.
Efeze 4 : 30 – Dag der verlossing
Uit het verband blijkt dat het daar meer specifiek over de verlossing van ons lichaam gaat. “Bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing.”
De werkzaamheid van de Geest in ons is het onderpand van de verlossing. Die leidt ons naar de verheerlijking van ons lichaam, gepaard gaande met de opname van de Gemeente en onze verschijning voor de rechterstoel van Christus.
Romeinen 14 : 10
Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.
2 Korinthe 5 : 10
Want wij allen moeten geopenbaard worden voor den rechterstoel van Christus, opdat een ieder wegdrage, hetgeen door het lichaam geschiedt, naar dat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.
De “Dag der verlossing” is de “Dag van Christus“. Het is de openbaring (oordeel in de positieve zin van het woord) van de nieuwtestamentische gelovigen (zij die dan leven én die reeds ontslapen zijn; 1 Thessalonicenzen 4) op één moment, allen tegelijk “punt des tijds”; 1 Korinthe 15) voor de rechterstoel van Christus.
Het is het moment van het breken van “ons aardse huis dezes tabernakels” (2 Korinthe 5 : 1), waarna zal blijken wat onze “staat” zal zijn, afhankelijk wat de Heer in, aan en door ons heeft kunnen doen. Daar wordt namelijk nu al aan gewerkt. Aan “Gods gebouw”, dat wij in Christus zijn. Het is nu nog niet te zien, het wordt dan openbaar gemaakt.