De “grondlegging der wereld” = de “nederwerping der wereld”
In het Nieuwe Testament, komt de uitdrukking “grondlegging”, in combinatie met “der wereld”, 10 x voor. Maar dat woord “grondlegging” is niet de juiste vertaling. Er staat namelijk niet “grondlegging”, dat is een groot en hardnekkig misverstand. Het gaat niet om het positieve van een fundament leggen, maar om het negatieve van néderwerpen, een verwerping namelijk.
In de Griekse grondtekst staat consequent het woord “katabole” (Strongnummer G2602). Dit heeft de betekenis van “neerwerpen met kracht”.
Bespreking van de 10 verzen waarin het woord “katabole” wordt gebruikt.
1. Mattheüs 13 : 35
Opdat vervuld zou worden, wat gesproken is door den profeet, zeggende: Ik zal Mijn mond opendoen door gelijkenissen; Ik zal voortbrengen dingen, die verborgen waren van de grondlegging (= nederwerping) der wereld.
De Heer spreekt hier voor het eerst in gelijkenissen. De discipelen vragen: waarom doet U dat? Want hier begrijpt niemand wat van. Dan zegt de Heer: het is niet de bedoeling dat iedereen er wat van begrijpt, maar jullie mogen het wel begrijpen, en Ik zal jullie het uitleggen. De verduidelijking zit in de verklaring van de gelijkenis en niet in de gelijkenis zelf. De gelijkenissen dienen om de verborgenheden van het Koninkrijk der hemelen voor de massa, voor de schare, verborgen te houden. In vers 11 zegt de Here Jezus: “Omdat het u gegeven is, de verborgenheden van het Koninkrijk der hemelen te weten, maar dien is het niet gegeven.”
Wat hier dus gezegd wordt, is dat dingen verborgen waren, dingen met betrekking tot het verborgen Koninkrijk. Ze dateren van voor de nederwerping der wereld. God heeft die niet willen openbaren tot in onze dagen. Wanneer was dat? Of wat was dat? De wereld werd neder geworpen toen die wereld “woestheid en ledigheid en duisternis werd door de wateren van de afgrond“. Dat staat in Genesis 1, waarbij de wereld die toen was, die daarvóór was, werd geoordeeld, volgens 2 Petrus 3.
De “nederwerping der wereld” is het oordeel van die oude wereld indertijd door water. Dit oordeel over de wereld die toen was, maakt deel uit van Gods Verlossingswerk, van Gods Heilsplan. Het bracht een oordeel over die oude wereld, waarbij de alreeds plannen gereed waren om daaruit vervolgens de wereld te maken waarin wij leven, opdat in onze wereld de Here Jezus Christus zou verschijnen.
2. Mattheüs 25 : 34
Alsdan zal de Koning zeggen tot degenen, die tot Zijn rechter [hand] zijn: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders! beërft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging grondlegging (= nederwerping) der wereld.
Hier gaat het over het geopenbaarde Koninkrijk van Christus. Dat betekent dat het plan voor het Koninkrijk, dus de aanstelling van de Koning, feitelijk al heeft plaats gevonden voor dat die oude wereld door water verging.
3. Lukas 11 : 50
Opdat van dit geslacht afgeëist worde het bloed van al de profeten, dat vergoten is van de grondlegging (= nederwerping) der wereld af.
Het is hier niet vanaf de schepping der wereld en ook niet vanaf de zondeval van Adam. Evenmin vanaf de 7 dagen van Genesis 1, hoewel Abel vervolgens genoemd wordt in vers 51. De nederwerping was er vóór. In de wereld, die toen was. In die wereld, die toen was, zijn er – dat is de conclusie – ook al profeten gedood. D.w.z. vanaf de zondeval van satan, die zijn intrede deed in die oude wereld. Sinds die tijd wordt bloed vergoten. Het bloed van de profeten in elk geval.
Het “van de nederwerping der wereld af” kun je dat weglaten als het alleen maar om de profeten zou gaan sinds Adam. Het bloed van al de profeten, dat vergoten is, in combinatie met het noemen van de nederwerping der wereld, wijst op de oorsprong in de wereld die toen was.
4. Johannes 17 : 24
Vader, Ik wil, dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt; want Gij hebt Mij liefgehad, voor de grondlegging (= nederwerping) der wereld.
De Here Jezus bidt hier en zegt tot Zijn hemelse Vader: “Gij hebt Mij liefgehad vóór…“,
In de schepping van “vóór de nederwerping der wereld” ging het een en ander verkeerd. Als hier staat: “Gij hebt Mij lief gehad voor de nederwerping der wereld“, dan is dat synoniem met: “Gij hebt Mij uitverkoren, verkozen vóór de nederwerping der wereld.” De vraag is dan: waartoe liefgehad, of waartoe uitgekozen? Om die gevallen wereld terug tot God te brengen, met God te verzoenen.
En dan vers 25: “Rechtvaardige Vader, de wereld heeft U niet gekend; maar Ik heb U gekend, en dezen hebben bekend, dat Gij Mij gezonden hebt.”
Dat was vóór de nederwerping der wereld, voor het oordeel via water.
5. Efeze 1 : 4
Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging (= nederwerping) der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde;
Dit vers schijnt te gaan over ons, de Gemeente, maar gaat eigenlijk over Christus. Dat kan, omdat wij in Christus zijn en dus deel hebben aan de hoedanigheden van Christus. Dan staat er: “Gelijk Hij Hem uitverkoren heeft vóór de nederwerping der wereld, opdat Hij heilig en onberispelijk zou zijn.” God heeft ons in het verleden uitverkoren in Hem. Al vóór de nederwerping der wereld. Opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de tijd die daarop volgt.
Dit gaat over de Nieuwe Schepping. En dat is gebeurd vóór de nederwerping der wereld, vóór dat die oude wereld geoordeeld werd, waaruit dus volgt dat het oordeel over die oude wereld deel uit maakt van Gods heilsplan.
6. Hebreeën 4 : 3
Want wij, die geloofd hebben, gaan in de rust, gelijk Hij gezegd heeft: Zo heb Ik dan gezworen in Mijn toorn: Indien zij zullen ingaan in Mijn rust! hoewel [Zijn] werken van de grondlegging (= nederwerping) der wereld af al volbracht waren.
Gods plannen blijken gereed te zijn, of bekend te zijn en in zekere zin zelfs volbracht te zijn, vóór de nederwerping der wereld, zoals dit vers zegt. Het is allemaal vooruitgrijpend op het verzoeningswerk wat in de tijd, pas jaren later, tot stand zou komen, en inmiddels tot stand gekomen is.
7. Hebreeën 9 : 26
(Anders had Hij dikwijls moeten lijden van de grondlegging (= nederwerping) der wereld af) maar nu is Hij eenmaal in de voleinding der eeuwen [= voleinding der eeuw; enkelvoud] geopenbaard, om de zonde te niet te doen, door Zijnszelfs offerande.
De gedachtegang is dat de Here Jezus Christus éénmaal door één offer verzoening tot stand brengt voor de gehele schepping. Als dat niet in éénmaal zou kunnen, dan zou Hij dikwijls moeten lijden en sterven. Vanaf wanneer? Vanaf dat de zonde bestaat. In de Bijbel is het eerste oordeel over zonde de nederwerping der wereld. Het oordeel door water over de wereld, die toen was.
Als je hier onder “de grondlegging der wereld” verstaat “de schepping”, dan had Hij “dikwijls moeten lijden van de schepping der wereld af”. Maar waarom zou Hij vanaf de schepping der wereld moeten lijden? Het zou toch moeten zijn vanaf de zondeval en niet vanaf de schepping. Zijn lijden is toch niet omdat er een schepping bestaat?
8. 1 Petrus 1 : 19, 20
Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam;
Dewelke wel voorgekend is geweest voor de grondlegging (= nederwerping) der wereld, maar geopenbaard is in deze laatste tijden om uwentwil,
Dit is volstrekt hetzelfde als in Efeze 1. Dat Hij is uitverkozen, uitverkoren, al vóór de nederwerping der wereld. Precies hetzelfde. Het Lam is voorgekend geweest vóór de nederwerping der wereld, maar is geopenbaard (verschenen) in deze laatste tijden, in de “voleinding der eeuw” uit Hebreeën 9 : 26. Het werk dat de Here Jezus kwam doen, stond al vast, was bepaald vóór de “nederwerping der wereld”. Dat was ruim vóór de zogeheten zondeval van Adam. Vóór dat de voorgaande wereld geoordeeld werd door water.
9. Openbaring 13 : 8
En allen, die op de aarde wonen, zullen hetzelve aanbidden, welker namen niet zijn geschreven in het boek des levens, des Lams, Dat geslacht is, van de grondlegging (= nederwerping) der wereld.
Hier staat in wezen precies hetzelfde. “Het Lam dat geslacht is van de nederwerping der wereld” kan ook betekenen van vóór, maar het is iets minder duidelijk. Maar wanneer werd het Lam geslacht? Ongeveer 2000 jaar geleden. Meer dan 4000 jaar na Adam. Maar hier staat dat het Lam werd geslacht van de nederwerping der wereld. Hier staat niet alleen dat de plannen daartoe bekend waren, er staat niet alleen dat het Lam vóórgekend is geweest vóór de nederwerping der wereld, hier staat dat het zelfs “geslacht is van de nederwerping der wereld“.
De schrijver van Openbaring, Johannes, trekt zich van de tijd als zodanig heel weinig aan. Hij beschouwt de dingen bijzonder abstract. Terecht, want waar het om gaat is dat de dingen van ons uit gezien gebeuren op bepaalde data, zeg maar jaartallen, omdat wij beheerst worden door de tijd. De tijd is machtiger dan wij. God heeft de tijd gemaakt, dus Hij wordt niet door de tijd beheerst, Hij heerst over de tijd. Voor God geldt ook niet de bepaalde datum. Dat het Lam geslacht zou worden, is bij Hem hetzelfde als: het Lam is geslacht. Dat blijkt de Bijbelse gedachtegang daarover te zijn.
God spreekt met evenveel gemak over het verleden als over de toekomst. Dat pas minstens 4.000 jaar later dat Lam geslacht zou worden, doet er niets aan af dat, van God uit gezien, dit Lam al geslacht wás. Dat was ook de basis waarop de wereld waarin wij leven tot stand kwam. De dood en opstanding van Christus, de gedachte alleen al, ligt ten grondslag aan heel het bestaan van de wereld waarin wij leven. Alsof dat Lam al geslacht was vóór de nederwerping der wereld. Van God uitgezien was dat ook zo.
10. Openbaring 17 : 8
Het beest, dat gij gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit den afgrond, en ten verderve gaan; en die op de aarde wonen, zullen verwonderd zijn (welker namen niet zijn geschreven in het boek des levens van de grondlegging (= nederwerping) der wereld), ziende het beest, dat was en niet is, hoewel het is.
Sinds de “nederwerping der wereld” bestaat ook dat “boek des levens des Lams“, uit Openbaring 13 : 8. Sinds die tijd wordt het boek bijgehouden en worden daar levenden ingeschreven, opdat ze zalig zouden worden. Dat zijn niet degenen, die tot geloof komen. Sindsdien worden de levenden daarin geschreven, en als ze sterven worden zij weer uitgeschreven, tenzij zij dan door geloof deel hebben gekregen of krijgen aan het opstandingsleven van Christus, “want hun namen zullen geenszins uitgedaan worden uit het boek des levens“. (Openbaring 3 : 5)
Men wordt dus niet ingeschreven als men tot geloof komt, maar uitgeschreven als men sterft en niet tot geloof gekomen is. De boekhouding wordt bijgehouden opdat aan het eind ook inderdaad een afrekening gemaakt zou kunnen worden. Dat betekent dat uiteindelijk een ieder, die daarin staat of is blijven staan, behouden wordt en de nieuwe schepping ingaat. Er kunnen dus mensen in staan, die indertijd al ingeschreven stonden in de wereld, die toen was. Dat lijkt me voor de hand te liggen, al is de conclusie wel verregaand, maar wat zou het anders moeten betekenen?