Les 29 – DE BALLINGSCHAPPEN (vijfde periode)
VRAGEN VOOR ZELFSTUDIE (Les 29)
- Welke belangrijke personen leefden gedurende de ballingschap van Juda?
- Welke boeken geven een verslag van de ballingschap van Juda?
- Vermeld de voornaamste gebeurtenissen gedurende de ballingschappen.
- Hoe lang duurde de ballingschap van Juda?
- Geef de duur van de zesde periode in Israëls geschiedenis.
- Hoeveel Joden keerden terug naar Palestina?
- Onder welke leiders?
- Welke boeken geven een verslag van de zesde periode?
- Hoe kan men deze zesde periode indelen?
- Geef de duur van de zevende periode.
Deze periode strekt zich uit vanaf het begin van de Assyrische ballingschap van het Noordelijk 10-stammenrijk (Israël) (721 v.Chr.) tot aan het begin van het herstel van het Zuidelijk 2-stammenrijk (Juda) en duurde in zijn geheel 185 jaren. Nadat de overblijvende bevolking van het 10-stammenrijk in Assyrische ballingschap was weggevoerd, heeft Juda zijn nationale zelfstandigheid nog weten te handhaven tot de definitieve ondergang van Jeruzalem en de tempel in 587 v. C.
Binnen het Jodendom bestaat geen twijfel: Het Joodse volk vindt zijn oorsprong in het voormalige 2-stammenrijk Juda. Binnen het Christendom wordt hier en daar twijfel gezaaid door te beweren dat de Joden de nakomelingen en erfgenamen zijn van alle stammen van Israël, waarbij de zogeheten 10 stammen samen met de 2 stammen zijn teruggekeerd onder Zerubbabel en Ezra. Dat zou in strijd zijn met de profetieën, maar het is ook in strijd met het historisch verslag uit de tijd der apostelen van Flavius Josephus in zijn Joodse Oudheden Boek XI, Hoofdstuk V, par. 2, n.a.v. de Joodse terugkeer onder Ezra:
“Thans deed hy alle de Jooden die toen te Babilon waren tzamenkomen, las hen dien brief voor, van welken hy ’t oorspsrongklyke voor zich behieldt, en afschriften daar van zondt aan de Jooden die in Medië woonden. Men kan ligtelyk oordeelen hoedaanig des volks blydschap was, wanneer zy des Konings godvruchtigheyd jegens God, en zyne goedgunstigheyd jegens Esdras (Ezra) verstonden. Velen wierden te raade zich aanstonds met alle hunne have na Babilon te gaan;
Maar de overige Israëliten wilden dat land niet verlaaten.
Invoegen dat alleenlyk de stammen van Juda en Benjamin weder na Jerusalem keerden; en deezen zyn ’t die nu in Asië en Europe onder de heerschappy der Romeynen staan: Want
de andere tien stammen zyn aan gene zyde van den Eufraat gebleeven, en aldaar bijna ongelooflyk vermenigvuldigd.
Onder die welke zich in groote getale by Esdras vervoegden, waaren veele Priesters, Leviten, deurwachters, zangers, en andere Tempeldienaars.”
Vergelijk de nauwkeurigere Engelse vertaling van William Whiston:
“So he read the epistle at Babylon to those Jews that were there; but he kept the epistle itself, and sent a copy of it to all those of his own nation that were in Media; and when these Jews had understood what piety the king had towards God, and what kindness he had for Esdras, they were all greatly pleased; nay, many took their effects with them, and came to Babylon, as very desirous of going down to Jerusalem; but then the entire body of the people of Israel remained in that country; wherefore there are but two tribes in Asia and Europe subject to the Romans, while the ten tribes are beyond Eufrathes till now, and are an immense multitude, and not to be estimated by numbers. Now there came a great number of priests, and Levites, and porters, and sacred singers, and sacred servants, to Esdras.”
Waarschijnlijk zijn van alle stammen wel een aantal personen naar Jeruzalem teruggekeerd onder Zerubbabel, Ezra en Nehemia. Maar in het algemeen duurt de verstrooiing van de tien stammen nog voort tot op de huidige dag. Pas in de wederkomst van Christus zal aan hun verstrooiing voorgoed een einde komen. (Deuteronomium 28:62; Hosea 3:4 en 8:8; Jesaja 11:11-13; Ezra 37 vanaf vers 16; Johannes 10:16; Romeinen 11:26)
Overigens was het slechts een overblijfsel van Juda dat na 70 jaar ballingschap in Babel naar het beloofde land terugkeerde. Officieel is toen de Babylonische ballingschap geëindigd.
De bronnen van de geschiedenis betreffende deze vijfde periode zijn: delen van Jeremia en Ezechiël, Daniėl, Obadja, Esther, Ezra en Nehemia 1:1-2:8. In de boeken Daniël en Esther vinden wij de meeste gegevens over deze periode in Israëls historie.
Klaarblijkelijk werden de Joodse ballingen niet als slaven behandeld, maar als immigranten en/of kolonisten. De bedoeling was dat zij op den duur hun nationaliteit zouden verliezen door zich te vermengen met de Assyriërs en de Babyloniërs.
ZESDE PERIODE – DE HERSTELDE STAAT
Deze periode begint bij het eerste herstel onder Kores (Cyrus) (536 vóór Chr.) en eindigt met de verwoesting van Jeruzalem (70 na Chr.). De geschiedenisbronnen zijn: Ezra, Nehemia, Daniël, Haggaï, Zacharia, Maleachi en de boeken van het Nieuwe Testament, met uitzondering van Openbaring 4 t/m 22.
Als u belangstelling heeft voor deze periode in Israëls geschiedenis, dient u de boeken der Makkabeeën (behorend tot de Apocriefe boeken) en de geschiedschrijving van Flavius Josephus te bestuderen.
De indeling van de zesde periode is als volgt:
- Van de terugkeer van de eerste groep onder Zerubbabel en Josua (536 v.Chr.), tot de inwijding van de herbouwde tempel – ongeveer 22 jaren.
- Tussenperiode (geen verslag)
- Van de aanstelling van Ezra (458 v.Chr.) tot de benoeming van Nehemia (444 v.Chr.) – 14 jaren.
- Het gouverneurschap van Nehemia (vanaf 445 v.Chr.)
- Van het einde van de oudtestamentische canon tot aan de geboorte van Jezus – ongeveer 400 jaren. Apocriefe boeken, Josephus, ongewijde geschiedenis.
- Vanaf de geboorte van Jezus tot aan Zijn kruisiging. De vier Evangeliën.
- Vanaf de hemelvaart van Christus tot aan de verwoesting van Jeruzalem – ongeveer 40 jaren. Handelingen, de Brieven, ongewijde geschiedenis.
ZEVENDE PERIODE – DE TEGENW0ORDIGE VERSTROOIING
Deze zevende periode begint bij de verwoesting van Jeruzalem (70 n. Chr.) en duurt voort tot in de tegenwoordige tijd. Omdat de geschiedenisbronnen van deze periode geheel wereldlijk zijn, is zij niet opgenomen in deze cursus, die zich immers uitsluitend met de Bijbel bezig houdt.
Als wij komen tot de bestudering van de Profetische Boeken, dan zullen wij de toekomstige geschiedenis van Israël behandelen.